บ้านกลอนของนายโอ้เอ้ -->
ค้นหากลอน
ลำดับกลอนที่ :: 01522 |
|
| |
สักวาเนาแนบอิงแอบขวัญ
ทุกคืนวันฝันไปว่าได้เห็น
ได้จับต้องกระกองรู้อยู่เช้าเย็น
เป็นประจำยามจิตพี่นิทรา
พอสะดุ้งตื่นมาน้ำตาตก
กำสรวลโศกที่ไหนไม่เห็นหน้า
เพียงพบเพ้อมองเหม่อละเมอมา
พิมพ์พิชชาอยู่ใกล้แค่ใจเอย |
โดย ::
กานต์ ปิงเมือง :: :: :: ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 16 ส.ค. 2550 |
ลำดับกลอนที่ :: 01521 |
|
| |
อยากจะรู้ว่าทุ่มเทไปเพื่อใคร
อยากจะถามว่าทำไมต้องรักเขา
อยากให้รู้ว่าเขาไม่รักเรา
ยังรักเขาทำไมไม่เข้าใจ |
โดย ::
จอมให้อ้อ :: :: :: :: ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 16 ส.ค. 2550 |
ลำดับกลอนที่ :: 01520 |
|
| |
หากรักคือทุกข์
แล้วสุขคืออะไร
หากรักคือการเสียใจ
แล้วทำไมเราต้องการ |
โดย ::
ตามให้ป็อป :: :: :: :: ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 16 ส.ค. 2550 |
ลำดับกลอนที่ :: 01519 |
|
| |
น้ำตาที่ไหลออกมา
คงรบกวนเวลาเธอเช็ดให้
ไปเถอะเมื่อเธอต้องการไป
มือฉันมีเช็ดเองได้แค่น้ำตา |
โดย ::
พัชรวดี โชติชัยบารมีกุล :: :: :: :: ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 16 ส.ค. 2550 |
ลำดับกลอนที่ :: 01518 |
|
| |
คิดถึง...จึงส่งมา
แสนคำนึง...เธอรู้ไหม
ล้านคำพูด...ใด
ก้อไม่เท่า 1 ใจ ที่ห่วงใย |
โดย ::
Monster.Cal :: :: ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 16 ส.ค. 2550 |
ลำดับกลอนที่ :: 01517 |
|
| |
สักวาเสือสิงห์กระทิงเปลี่ยว
ดูเด็ดเดี่ยวดุดันไม่หวั่นไหว
คึกคะนองก้องกึกระทึกไพร
ระห่ำใส่ระเหหนพุ่งชนกัน
กระแสเลือดเดือดดาลปานจะบ้า
ไม่รอช้าเขาเขี้ยวคมมาข่มขวัญ
เสมือนหนึ่งหนุ่มในวัยฉกรรจ์
สุดจะกลั้นความบ้าระอาเอย |
โดย ::
กานต์ ปิงเมือง :: :: :: ส่งเมื่อ :: จันทร์ 13 ส.ค. 2550 |
ลำดับกลอนที่ :: 01516 |
|
| |
เธอสองคนต่างก็เป็นเพื่อนรัก
แต่ต้องมาแตกหักเพราะผู้หญิง
อยากให้รู้ความรู้สึกที่แท้จริง
ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ตั้งใจ |
โดย ::
ขอโทษที่เกิดมาหลายใจ :: :: ส่งเมื่อ :: จันทร์ 13 ส.ค. 2550 |
ลำดับกลอนที่ :: 01515 |
|
| |
สักวาเตือนไว้ใช่หยามหยาบ
เพียงเราทราบเชิงชายว่าหลายชั้น
ขออย่าเพิ่งมีจิตคิดชังกัน
นะโฉมฉันฟังก่อนอย่าร้อนใจ
อันผู้ชายพายเรือเมื่อแรกรัก
เขาก็มักชมน้องว่าผ่องใส
ครั้นพอชมสมอยากก็จากไป
หรือจะใกล้ของเก่าเปื้อนคาวเอย |
โดย ::
กานต์ ปิงเมือง :: :: :: ส่งเมื่อ :: จันทร์ 13 ส.ค. 2550 |
ลำดับกลอนที่ :: 01514 |
|
| |
สักวาเวิ้งว้างบนทางเปลี่ยว
เดินคนเดียวโด่เด่ระเหหัน
ชรานักยักแย่แลยักยัน
ยืนไม่มั่นหลังโก่งท่าโค้งกาย
ผมก็หงอกลอกก็เหี่ยวเขี้ยวก็คลอน
ขาก็อ่อนขอนก็สั่นให้ขวัญหาย
จะพบหน้าดวงแก้วที่แพรวพราย
ก็คล้ายคล้ายจะอายหน้าว่าแก่เอย |
โดย ::
กานต์ ปิงเมือง :: :: :: ส่งเมื่อ :: จันทร์ 13 ส.ค. 2550 |
ลำดับกลอนที่ :: 01513 |
|
| |
สักวาเฝ้ารอวาสนา
อนิจจารอไปไม่เห็นผล
เพียงผลิดอกออกช่อมาเปรอปรน
ครวญระคนฟุ้งกลิ่นประทินเธอ
สู้รดน้ำค่ำเช้าเฝ้าพรวนดิน
หวังโลมลิ้นกินได้ไม่รอเก้อ
ที่หมายมาดแทบขาดใจไม่พบเจอ
เพียงพบเพ้อละเมอหาบ้าบอเอย |
โดย ::
กานต์ ปิงเมือง :: :: :: ส่งเมื่อ :: จันทร์ 13 ส.ค. 2550 |
|
มีผู้ชมเว็บขณะนี้ 38 คน
|