บ้านกลอนของนายโอ้เอ้ --> กลอนทุกหมวด
ลำดับกลอนที่ ::
00472 |
|
|
|
อาจไม่ใช่ทุกลมหายใจของฉัน
แต่ว่าเพื่อนจงเชื่อมั่นในความคิดถึง
อาจไม่ใช่ทุกนาทีที่ห้วใจจะคิดคำนึง
ถึงไม่มีคำพูดลึกซึ้ง...แต่ให้รู้ว่าเพื่อน
คนหนึ่ง.....จะไม่ลืมนาย |
โดย ::
ไข่มุก ::
:: ส่งเมื่อ ::
เสาร์ 17 ก.ย. 2548 |
ลำดับกลอนที่ ::
00471 |
|
|
|
รอยสีที่เปื้อนเสื้อ
เส้นปากกาจางเจือที่เปื้อนผ้า
รอยยิ้มทาบทับ...หยดน้ำตา
แทนของขวัญวันลา...
.....................เพื่อนเรา.......................... |
โดย ::
ไข่มุก ::
:: ส่งเมื่อ ::
เสาร์ 17 ก.ย. 2548 |
ลำดับกลอนที่ ::
00470 |
|
|
|
จากกันวันนี้
ความรู้สึกดีดี...ยิ่งนานยิ่งเพิ่มค่า
คำว่า 'เพื่อน' บนหนทางที่เราก่อสร้าง
ด้วยวันเวลา
มันจะฝังแน่นลงไปเกินกว่าจะเรียกมันแค่ว่า
................."ความทรงจำ"...................... |
โดย ::
ไข่มุก ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
เสาร์ 17 ก.ย. 2548 |
ลำดับกลอนที่ ::
00469 |
|
|
|
แม้นาทีนี้ต้องจากกันไป
บอกเลยว่าดีใจที่มีเธอเป็นเพื่อน
แม้จากกันแต่ความผูกพันไม่ลบเลือน
ให้เก็บคำว่า 'เพื่อน' ไว้ที่หัวใจ |
โดย ::
ไข่มุก ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
เสาร์ 17 ก.ย. 2548 |
ลำดับกลอนที่ ::
00468 |
|
|
|
ทุกเวลาที่ฟ้าเปลี่ยนสี
ให้รู้ว่าเพื่อนส่งความคิดถึงที่มีมาให้
ไม่ว่าเพื่อนจะแอบร้องไห้อยุ่ที่ใด
จะส่งความรักความห่วงใย
ผ่านขอบฟ้าที่แสนไกลไปปลอบโยน |
โดย ::
ไข่มุก ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
เสาร์ 17 ก.ย. 2548 |
ลำดับกลอนที่ ::
00467 |
|
|
|
ยาวไกลกับเส้นทางข้างหน้า
ยอให้เพื่อนฟันฝ่าไปให้ได้
ถึงฝัน...แล้วจะลืมกันก็ไม่เป็นไร
แต่ถ้าเหนื่อยระหว่างทางเมื่อไร
เรายังมีกำลังใจให้ทุกเวลา |
โดย ::
ไข่มุก ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
เสาร์ 17 ก.ย. 2548 |
ลำดับกลอนที่ ::
00466 |
|
|
|
กระดานดำคงเศร้า
โต๊ะเรียนคงเหงานะ...วันนนี้
ห้องสี่เหลี่ยมห้องเดิม...จดจำให้ดี
และคิดถึงเพื่อนเก่าๆ...
กับห้องเราห้องนี้บ้างนะ |
โดย ::
ไข่มุก ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
เสาร์ 17 ก.ย. 2548 |
ลำดับกลอนที่ ::
00465 |
|
|
|
ฉันไม่ใช่คนสำคัญของห้องนี้
เธอจะจำได้ไหมว่าเคยมีเพื่อนอย่างฉัน
หากระยะทางและเวลา
...วิ่งเร็วไปกว่าจะนับคืนวัน
สัญญานะ...เธอจะยังมีฉัน
อยู่ในซอกเล็กๆนั้น...
.....ในหัวใจ... |
โดย ::
ไข่มุก ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
เสาร์ 17 ก.ย. 2548 |
ลำดับกลอนที่ ::
00464 |
|
|
|
มั่ยมีแล้วคำตอบ
ก.ข.ค.ง. ในข้อสอบ...คงลอกไม่ได้
ความรู้รอบโต๊ะประจำ...ทำไปลอกไป
จบแล้วก็ดีใจ...แต่หลังจากนี้จะตามไปลอกใคร
...เมื่อไม่มีเธอ... |
โดย ::
ไข่มุก ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
เสาร์ 17 ก.ย. 2548 |
ลำดับกลอนที่ ::
00463 |
|
|
|
มั่ยมีแล้วบันไดปากหมา
คงมีแต่น้ำตาหยดลงบันได้ทีละขั้น
ชีวิตก็เหมือนบันได...
ที่ต้องก้าวสูงขึ้นไปทุกวัน
อยากให้นายจดจำไว้ละกัน
บันไดขั้นที่หนึ่งนั้น...เคยเป็นวันของเรา |
โดย ::
ไข่มุก ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
เสาร์ 17 ก.ย. 2548 |
|
มีผู้ชมเว็บขณะนี้ 25 คน
|