hosting powered by facthosting.com
บ้านกลอนของนายโอ้เอ้ --> กลอนทุกหมวด
มีกลอน 1458 บท :: 146 หน้า : << ย้อนกลับ [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] 49 [50] [51] [52] [53] [54] [55] [56] [57] [58] [59] [60] [61] [62] [63] [64] [65] [66] [67] [68] [69] [70] [71] [72] [73] [74] [75] [76] [77] [78] [79] [80] [81] [82] [83] [84] [85] [86] [87] [88] [89] [90] [91] [92] [93] [94] [95] [96] [97] [98] [99] [100] [101] [102] [103] [104] [105] [106] [107] [108] [109] [110] [111] [112] [113] [114] [115] [116] [117] [118] [119] [120] [121] [122] [123] [124] [125] [126] [127] [128] [129] [130] [131] [132] [133] [134] [135] [136] [137] [138] [139] [140] [141] [142] [143] [144] [145] [146] ถัดไป>>

 ลำดับกลอนที่ :: 01502
หมวด :: คมคำกลอน 

รูปภาพจะถูกส่มขึ้นมาแสดงไม่ซ้ำกัน สักวาหมากม่วงเป็นพวงเย้ย
เขียวเสวยเอ่ยอ้ายน้ำลายสอ
เหมือนน้ำหลากพรากพรากล้นปากคอ
จึงเล่นล้อสักวามาขอกิน
หวานมันกรอบชอบชู้อยู่ไม่ห่าง
เสพไปพลางข้างครวญหวนถวิล
หมากม่วงหวานปานใดในแดนดิน
ก็คงสิ้นเพียงสมรไม่ป้อนเอย
โดย :: กานต์ ปิงเมือง :: male :: ::  ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 9 ส.ค. 2550



 ลำดับกลอนที่ :: 01501
หมวด :: คมคำกลอน 

รูปภาพจะถูกส่มขึ้นมาแสดงไม่ซ้ำกัน รอแล้วรอเล่าอยู่เช้าค่ำ
รอรักจนช้ำก็กำสรวล
รอเรื่อยเหนื่อยจิตคิดคร่ำครวญ
รอจวนเจียนบ้าน้ำตาริน
ถึงรอรักรอร้างก็รั้งรอ
จนใจฝ่อรอไปไม่จบสิ้น
จะอยู่รอกนิษฐาเป็นอาจิณ
รอจวบสิ้นดวงดับหลับนิรันดร์
โดย :: กานต์ ปิงเมือง :: male :: ::  ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 9 ส.ค. 2550



 ลำดับกลอนที่ :: 01500
หมวด :: คมคำกลอน 

รูปภาพจะถูกส่มขึ้นมาแสดงไม่ซ้ำกัน หนาวเอยพี่หนาวร้าวดวงจิต
คิดเอยพี่คิดคนึงหา
ห่วงเอยพี่ห่วงเจ้าดวงตา
จะหนาวกว่าพี่หนาวเฝ้าอาทร
หนาวเอยพี่หนาวเช้ายันค่ำ
ช้ำเอยพี่ช้ำไม่อาจถอน
หนาวเอยพี่หนาวจนร้าวรอน
แต่งามงอนอิ่มอุ่นละมุนใคร
โดย :: กานต์ ปิงเมือง :: male :: ::  ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 9 ส.ค. 2550



 ลำดับกลอนที่ :: 01499
หมวด :: คมคำกลอน 

รูปภาพจะถูกส่มขึ้นมาแสดงไม่ซ้ำกัน สักวาพาฝันฉันรักเธอ
มิใช่เกร่อเลอลักษณ์สลักสาร
สิบเจ็ดปีที่สถิตจิตวิญญาณ
ถึงพ้นผ่านพันเดือนมิเกลื่อนกลืน
ต่อชะแม่แลตาชราลักษณ์
ก็มิผลักผันใจให้เป็นอื่น
จะขอรักพิมพ์พรรณชั่ววันคืน
ถึงขมขื่นก็เพียงฉันมั่นรักเอย
โดย :: กานต์ ปิงเมือง :: male :: ::  ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 9 ส.ค. 2550



 ลำดับกลอนที่ :: 01498
หมวด :: คมคำกลอน 

รูปภาพจะถูกส่มขึ้นมาแสดงไม่ซ้ำกัน ลูกรักแม่แค่ไหนให้เท่าฟ้า
ให้มากกว่ามหาสมุทรสุดเขตขัณท์
แม่รักลูกแค่ไหนไม่เท่ากัน
รักแม่นั้นสิ่งใดใดไม่อาจเทียม

{มอบแด่คุณแม่นงเยาว์ ปิงเมือง}
โดย :: กานต์ ปิงเมือง :: male :: ::  ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 9 ส.ค. 2550



 ลำดับกลอนที่ :: 01497
หมวด :: คมคำกลอน 

รูปภาพจะถูกส่มขึ้นมาแสดงไม่ซ้ำกัน สักวาถ้าใจจะไร้รัก
ก็คงแค่ตอหลักเขาปักขวาง
ที่กอเกลี้ยงเรียงเห็นเป็นรายทาง
ยืนระวางหว่างลี้กี่กิโล
แล้วรอรถลมกรดมาซดซาก
กระจายจากหักงอก็มากโข
แต่ใจนี้ดีนักใช่หลักโล
โอ้ความรักฟักอยู่ยังรู้เอย
โดย :: กานต์ ปิงเมือง :: male :: ::  ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 9 ส.ค. 2550



 ลำดับกลอนที่ :: 01496
หมวด :: คมคำกลอน 

รูปภาพจะถูกส่มขึ้นมาแสดงไม่ซ้ำกัน สักวาการเมืองเรื่องของใคร
ประเทศไทยใครเล่าเป็นเจ้าของ
ถ้าการเมืองสุดล้ำคือลำคลอง
ที่มัวหมองเน่าเหม็นเป็นอาจิณ
เราก็ควรช่วยแก้ใช่แค่ทัก
สักแต่ว่ามีปากแล้วลากลิ้น
คนนั้นคดคนนี้โค้งใครโกงกิน
ก็ควรดิ้นขัดขวางอย่างไรเอย
โดย :: กานต์ ปิงเมือง :: male :: ::  ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 9 ส.ค. 2550



 ลำดับกลอนที่ :: 01495
หมวด :: คมคำกลอน 

รูปภาพจะถูกส่มขึ้นมาแสดงไม่ซ้ำกัน รักคนบ้านไกลไว้ใจยาก
เเฟนเขามากเราไม่รู้ดูไม่เห็น
เขารักเราเขาก็รักคนอื่นเป็น
เขาไม่เห็นหน้าเราเขาก็ลืม
โดย :: หมูอ้วน :: female ::  ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 9 ส.ค. 2550



 ลำดับกลอนที่ :: 01494
หมวด :: คมคำกลอน 

รูปภาพจะถูกส่มขึ้นมาแสดงไม่ซ้ำกัน การรอคอย กับ การแสวงหาของผู้หญิงเหงา

ไขว่คว้า..ค้นหา
เนิ่นนาน แสนนานมา
อะไรนะที่ใฝ่หา......
ตลอดชีวา....ยังไม่เจอ
คิด คิด คิด จนเพ้อ
จะละเมอ...เพ้อพก ทำไมกัน
รู้แล้ว คือ...ความรักงยากนัก..จะไขว่คว้า
แม้ค้นได้ ในเสี้ยว....ชีวา
ใช่ว่า...จะอยู่มัดใจ
ไม่มี สิ่งไหน...จะยั่งยืน
แม้จะฝืนยื้อไว้....
รู้อยู่แก่ใจ...จะหยุดไว้ทำไมกัน.
โดย :: ความรักสีม่วง :: female :: ::  ส่งเมื่อ :: พฤหัสบดี 9 ส.ค. 2550



 ลำดับกลอนที่ :: 01493
หมวด :: คมคำกลอน 

รูปภาพจะถูกส่มขึ้นมาแสดงไม่ซ้ำกัน สักวากาแฟแท้จริงแล้ว
ก็ผ่องแผ้วในตัวไม่มัวหมอง
ถึงไม่เพิ่มเติมรสบทประคอง
ว่าครีมสองน้ำตาลสามตามตำรา
ก็เข็ดขมแต่ใช่จะขมขื่น
ยิ่งสดชื่นดวงใจให้หรรษา
โดยเฉพาะยามกล่ำกรำสุรา
ท่านก็ว่าแก้ได้ไม่ยากเอย
โดย :: กานต์ ปิงเมือง :: male :: ::  ส่งเมื่อ :: เสาร์ 4 ส.ค. 2550


มีกลอน 1458 บท :: 146 หน้า : << ย้อนกลับ [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] 49 [50] [51] [52] [53] [54] [55] [56] [57] [58] [59] [60] [61] [62] [63] [64] [65] [66] [67] [68] [69] [70] [71] [72] [73] [74] [75] [76] [77] [78] [79] [80] [81] [82] [83] [84] [85] [86] [87] [88] [89] [90] [91] [92] [93] [94] [95] [96] [97] [98] [99] [100] [101] [102] [103] [104] [105] [106] [107] [108] [109] [110] [111] [112] [113] [114] [115] [116] [117] [118] [119] [120] [121] [122] [123] [124] [125] [126] [127] [128] [129] [130] [131] [132] [133] [134] [135] [136] [137] [138] [139] [140] [141] [142] [143] [144] [145] [146] ถัดไป>>
hosting powered by facthosting.com
มีผู้ชมเว็บขณะนี้ 27 คน