บ้านกลอนของนายโอ้เอ้ --> กลอนทุกหมวด
ลำดับกลอนที่ ::
01562 |
|
|
|
คนรักอยู่ไกลเอาใจยาก
แฟนเขามากเราไม่รู้ดูไม่เห็น
ความรักเขาเปรียบสายลมเย็น
เมื่อไม่เห็นหน้าเราเขาก็ลืม |
โดย ::
อรชร คิดสม ::
:: :: :: ส่งเมื่อ ::
จันทร์ 17 ก.ย. 2550 |
ลำดับกลอนที่ ::
01561 |
|
|
|
คนรักอยู่ไกลเอาใจยาก
แฟนเขามากเราไม่รู้ดูไม่เห็น
ความรักเขาเปรียบสายลมเย็น
เมื่อไม่เห็นหน้าเราเขาก็ลืม |
โดย ::
อรชร คิดสม ::
:: :: :: ส่งเมื่อ ::
จันทร์ 17 ก.ย. 2550 |
ลำดับกลอนที่ ::
01560 |
|
|
|
สักวานานาสารพัน
สิ่งใดนั้นสะสวยด้วยสดสี
พึงสถิตติดตราดุจจารี
ขอน้องพี่ศรีสุขทุกคืนวัน
ขอทวยเทพเทวัญบนชั้นฟ้า
จงรักษาพิมพ์พิไลให้สุดสันติ์
ขออย่าป่วยอย่าไข้ให้ผุดพรรณ
จงสุขสันติ์วันนี้กี่ขวบเอย
{16 กันยายน พ.ศ. 2550 สุขสันติ์แด่พิมพ์} |
โดย ::
กานต์ ปิงเมือง ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
อาทิตย์ 16 ก.ย. 2550 |
ลำดับกลอนที่ ::
01559 |
|
|
|
สักวาสอยซ่าวเอาดาวเดือน
ที่ลอยเกลื่อนรำไรในสรวงสูรย์
มาประดับธำมรงค์ทรงจำรูญ
ทวีคูณคุณค่าราคาควร
เพื่อหมายหมั้นขวัญพี่ที่แสนรัก
สนิทนักโฉมงามทรามสงวน
เสน่หาตราตรูอยู่รัญจวน
ควรมิควรแล้วแต่ชะแม่เอย
{16 กันยายน พ.ศ. 2550 สุขสันติ์วันเกิดแด่พิมพ์ |
โดย ::
กานต์ ปิงเมือง ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
อาทิตย์ 16 ก.ย. 2550 |
ลำดับกลอนที่ ::
01558 |
|
|
|
สักวาโรจนศักดาพันธุ์
ธิดาท่านโสภีศรีสมร
แม่สำอางย่างย้ายอรชร
ปานอัปสรสวรรค์ชั้นคาลัย
ชมพูพรรณรัญจวนชวนกระกัด
กำหนัดเน้นเป็นนิตย์พิสมัย
ถ้าแม้นได้จับจองเจ้าของใจ
อีกเท่าไหร่ก็พร้อมยอมจ่ายเอย
{16 กันยายน พ.ศ. 2550 สุขสันติ์วันเกิดแด่พิมพ์} |
โดย ::
กานต์ ปิงเมือง ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
อาทิตย์ 16 ก.ย. 2550 |
ลำดับกลอนที่ ::
01557 |
|
|
|
สักวาข้างคืนขึ้นสี่ค่ำ
ร่ายลำนำกำจอกแล้วตอกเหล้า
โอ้พาทีนี่หรือคือคนเมา
พระจันทร์เจ้าเยี่ยมหน้ามาทำไม
เห็นพระจันทร์รำไรใจจะขาด
สายสวาทร่ำลาน้ำตาไหล
ขึ้นสี่ค่ำย่ำเดือนสิบเหมือนถีบใจ
จนป่วยไข้ใกล้ชิดแค่คิดเอย
{16 กันยายน พ.ศ. 2550 สุขสันติ์วันเกิดแด่พิมพ์} |
โดย ::
กานต์ ปิงเมือง ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
อาทิตย์ 16 ก.ย. 2550 |
ลำดับกลอนที่ ::
01556 |
|
|
|
สักวาขึ้นต้นแล้วด้นไป
บาทรับใช้ไต่ถามตามประสงค์
บาทรองพิศพินิศจิตจำนง
บาทส่งส่งไปส่งพี่ถึงที่ตาย
บาทสดับตรับความว่าตามหา
บาทรับช้าจึงชวดชมข่มใจหาย
บาทรองเห็นเป็นรองเขาที่เมามาย
บาทส่งท้ายสายสวาทจึงขาดเอย
{16 กันยายน พ.ศ. 2550 สุขสันติ์วันเกิดแด่พิมพ์} |
โดย ::
กานต์ ปิงเมือง ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
อาทิตย์ 16 ก.ย. 2550 |
ลำดับกลอนที่ ::
01555 |
|
|
|
สักวาทิพากรเหมือนข้อนแค้น
โลกเหลือแสนแน่นหนักจึงผลักผลาญ
รัศมีสีแสดแผดกระบาน
ไป่สงสารมวลมนุษย์ว่าสุดชัง
อันมนุษย์สุดล้ำทำเขาก่อน
เขาจึงย้อนกรรมแก้แต่ปางหลัง
เหมือนความรักหนักหนาน้ำตาพัง
หรือพี่พลั้งชังเจ้าก่อนจึงย้อนเอย
{16 กันยายน พ.ศ. 2550 สุขสันติ์วันเกิดแด่พิมพ์} |
โดย ::
กานต์ ปิงเมือง ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
อาทิตย์ 16 ก.ย. 2550 |
ลำดับกลอนที่ ::
01554 |
|
|
|
สักวาค่ำคืนฉันยืนเหม่อ
ชานระเบียงเพียงเพ้อละเมอหา
โทรศัพท์จับจิตพิจารณา
จะเอ่ยอ้าหาชู้ที่อยู่ไกล
ก็ขลาดเขลาเงาโง่โตแต่ตัว
เพราะใจชั่วกลัวรักจะผลักไส
จึงไม่กล้ากดเบอร์เสนอไป
อีกเมื่อไหร่จะกล้าพอต่อสายเอย
{16 กันยายน พ.ศ. 2550 สุขสันติ์วันเกิดแด่พิมพ์} |
โดย ::
กานต์ ปิงเมือง ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
อาทิตย์ 16 ก.ย. 2550 |
ลำดับกลอนที่ ::
01553 |
|
|
|
สักวามาแล้วมาแถวนี้
มาถึงที่ต๊ำพะแลแล้วแม่เอ๋ย
จะมาพบทรามวัยที่ไกลเชย
แต่ไหนเลยจึงหลบเร้นเป็นอำพราง
จะป่ายปีนตีนยอบเหยียบขอบรั้ว
ก็กลัวพ่อล่อปืนขึ้นไกขวาง
ก่อนจะได้แนบแน่นแสนสำอาง
พี่คงร้างโลกแท้นะแม่เอย
{16 กันยายน พ.ศ. 2550 สุขสันติ์วันเกิดแด่พิมพ์} |
โดย ::
กานต์ ปิงเมือง ::
:: :: ส่งเมื่อ ::
อาทิตย์ 16 ก.ย. 2550 |
|
มีผู้ชมเว็บขณะนี้ 31 คน
|